مقایسه منابع تغذیه سوییچینگ و خطی
وزن و ابعاد
منابع تغذیه خطی: در منابع با توان بالا هیتسینک مورد نیاز است که ابعاد منبع را افزایش میدهد . استفاده از ترانسفورمرهای فرکانس پایین، به حجم و سنگینی دستگاه می افزاید .
منابع تغذیه سوییچینگ: در بعضی منابع ممکن است از ترانسفورمر (یا سلف )استفاده شود که البته به دلیل فرکانس کاری بالا، سنگینی و ابعاد ترانسفورمر زیاد نیست .
ملاحظات : برای یک ابعاد و وزن مشخص، توان یک ترانسفورمر با فرکانس نسبت مستقیم دارد البته به شرط اینکه بتوان تلفات هیسترزیس را پایین نگه داشت .به عبارت دیگر فرکانس کاری بالاتر به معنای ابعاد کوچکتر است .
ولتاژ خروجی
منابع تغذیه خطی: در صورت استفاده از ترانسفورمر، میتوان در خروجی به هر ولتاژ دلخواهی دست یافت . در منابع خطی بدون ترانسفورمر ولتاژ خروجی از ورودی بیشتر نخواهد شد
در صورت عدم استفاده از رگولاتور، ولتاژ خروجی با بار تغییر میکند .
منابع تغذیه سوییچینگ: هیچ گونه محدودیتی در ولتاژ خروجی نداریم . در بیشتر مدارات فقط ولتاژ شکست ترانزیستور میتواند محدودکننده باشد . ولتاژ خروجی با بار تغییری نمیکند .
ملاحظات : یک منبع تغذیه سوییچینگ میتواند برای دامنه گسترده تری از ولتاژهای ورودی و خروجی جوابگو باشد.
کارایی، توان و گرمای تلفاتی
منابع تغذیه خطی: در منابع تغذیه دارای رگولاتور، بازده عمدتاً بسته به اختلاف بین ولتاژ ورودی و خروجی است .ولتاژ خروجی از طریق تلف کردن توان اضافی به شکل حرارت، تنظیم می گردد که این سبب میشود بازده منبع تغذیه به حدود ۳۰ تا ۴۰ درصد محدود شود . در منابع تغذیه فاقد رگولاتور، تلفات مسی و آهنی ترانسفورمر تنها عامل مؤثر بر کارایی منبع تغذیه است .
منابع تغذیه سوییچینگ: ولتاژ خروجی از طریق کنترل سیکل وظیفه (دیوتی سایکل) تنظیم می گردد . ترانزیستورها یا کاملاً روشن (حالت اشباع)هستند یا کاملاً خاموش (حالت قطع) بنابراین تلفات اهمی بین ورودی و بار وجود ندارد . حرارت ایجاد شده ناشی از ویژگیهای غیر آرمانی اجزای مدار و همچنین جریان حالت دایم مدار کنترلکننده میباشد .
ملاحظات : تلفات سوییچینگ در ترانزیستورها ( به خصوص در بازه زمانی کوتاهی از هر دوره تناوب که ترانزیستور در حالگذار است )، مقاومت حالت روشن ترانزیستور ها، مقاومت معادل سری در سلفها و خازن ها، تلفات هسته در سلفها و افت ولتاژ روی دیودها همه و همه سبب می گردند که کارایی یک منبع تغذیه سوییچینگ نوعاً بین ۶۰ تا ۷۰ درصد باشد . با وجود این با یک طراحی بهینه مثلاً استفاده از فرکانس سوییچینگ بهینه، اجتناب از اشباع سلفها و یکسوسازی فعال، میتوان به بازده ۹۵ درصد هم رسید .
نوشته در حال تکمیل شدن می باشد . . .